Laatste weekje Perth.. - Reisverslag uit Perth, Australië van Imke Kokkeler - WaarBenJij.nu Laatste weekje Perth.. - Reisverslag uit Perth, Australië van Imke Kokkeler - WaarBenJij.nu

Laatste weekje Perth..

Door: Imke

Blijf op de hoogte en volg Imke

15 Februari 2015 | Australië, Perth

Om het goed te maken dat het de vorige keer zo lang geduurd heeft voor ik weer een update had geplaatst, bij deze na een week alweer een update!
(en daarbij zit ik momenteel in de trein voor de aankomende 5 uur, dus heb meer dan tijd genoeg om te typen ;) )

Mijn laatste weekje Perth was gelukkig nog steeds erg gezellig!
Raar om te weten dat ik bijna weer weg ging.. Het was zo vertrouwd om daar te zijn!
Na 2 maanden constant de tijd met elkaar doorbrengen kan ik denk ik wel zeggen dat Andrew en ik echt (goede) vrienden zijn geworden. Wat dus in ging houden dat ik deze nieuwe goede vriend gedag moest gaan zeggen, zonder te weten óf en wanneer ik hem weer terug zou gaan zien. Dat zou afscheid nemen een stukje moeilijker maken.
Mijn vrienden en familie gedag moeten zeggen in Nederland afgelopen oktober, was moeilijk zat.. Maar wetende dat me een groot avontuur te wachten stond en dat ik iedereen een jaar later sowieso weer zou zien, maakte dat een stukje makkelijker.

Afgelopen weekend een redelijk druk, maar leuk weekend gehad!

Zaterdagochtend zijn we weer lekker wezen klimmen (goh.. wanneer niet?!). Nog even flink knallen, wat nieuwe (lastige) routes geprobeerd, om mezelf nog even flink uit te dagen zo voor ik weg ging.. Toch altijd leuk!!

’s Middags naar de verjaardag van een vriendin van Andrew, Isa, geweest.
Ze vierde haar verjaardag op het strand.
Hier in Australië heb je op het strand veel barbecues staan, zodat je lekker op het strand kunt barbecueën! Aangekomen op de verjaardag was het eten net klaar, dus meteen aangevallen op de broodjes worst!
(oke, niet echt aangevallen.. Ik heb d’r maar 1 op).
Ondanks het lekkere weer en het feit dat ik natuurlijk m’n bikini aanhad niet het water in geweest.. Was ook gewoon gezellig om te kletsen met iedereen!
We zijn niet héél erg lang gebleven.. Denk dat we na anderhalf á 2 uur weer naar huis zijn gegaan.
Lekker de rest van de middag chillen, want ’s avonds zouden we nog naar een pub gaan.

Zo gezegd, zo gedaan. ’s Avonds met uni vrienden van Andrew de stad in gegaan, naar een buitenbar, met de (hoe origineel) naam “the Garden”.
Super sfeertje daar! Het weer was super! Gezellig zitten, drankje erbij, goeie muziek. Gewoon lekker borrelen met gezellige mensen!
En netjes op tijd weer naar huis (denk rond 11uur/half 12).
Het was een goeie dag!!

Zondag moest Andrew (en Nick) weer baseballen.
Een erg warme dag (temperaturen die weer opliepen richting de 40 graden)! En hij moest spelen om half 1 en een wedstrijd duurt 2 uur… Lekker midden op het heetste moment van de dag dus!
Dus mezelf flink ingesmeerd (voor het geval ik het nog niet verteld heb.. Factor 50 is hier heel normaal!) en gewapend met zonnebril en pet de wedstrijd gaan kijken, samen met Dorothy (waar gelukkig wel wat bomen stonden, zodat we in de schaduw konden zitten).
Ik heb zelf niks hoeven doen, naast het kijken.. Maar na de wedstrijd was ik gesloopt door de warmte.
Ik ben met Dorothy terug naar huis gereden. Andrew moest nog langer blijven, ivm nabespreken van de wedstrijd met het team.
Terug thuis geluncht (om 3 uur ’s middags) en even op bed gaan liggen, afkoelen! Uurtje later kwam Andrew thuis.

We hadden voor de zondag nog afgesproken om naar Kings Park te gaan, dit had ik namelijk nog niet gezien. Hier zijn we aan het begin van de avond naartoe gegaan.
Kings Park is een groot park, inclusief botanic garden, op een heuvel aan de rand van de stad.
Een onwijs mooi park, met geweldig uitzicht over de Swan River en de stad.
Daarnaast veel plekjes die gewijd zijn aan de soldaten die gesneuveld zijn in de eerste en tweede wereldoorlog.
Echt ervan genoten om hier even te zijn. Fijn, rustgevend plekje. En dat terwijl het toch best druk was.

’s Avonds nog even gezellig met pap en mam geskyped!
Afgelopen week sowieso veel geskyped. Zus San, vriendin San en pap en mam! Fijn om mensen om wie ik geef zo af en toe te zien en te kunnen spreken, naast het whatsappen!

Maandag overdag weer een luie dag gehad.. Andrew was naar de uni. Dus ik heb m’n was gedaan en weer veel liggen lezen.
’s Middags weer wezen klimmen.

Dinsdag moest Andrew rond de lunch naar de tandarts, dus die heeft de dag vrij genomen.
’s Ochtends even wezen shoppen, voor hem.. Niet voor mij.. Ik zag er namelijk alweer tegenop om de volgende dag m’n backpack weer te moeten pakken.. Zou alles er nog in passen?!

’s Avonds hadden we afgesproken om met Isa en haar vriendin uit eten te gaan, want die wilde mij graag nog zien voor ik zou vertrekken.
Lekker mexicaans wezen eten. Erg gezellig weer! Isa en haar vriendin Amanda zijn echt onwijs gezellige meiden, heel spontaan, waar ik me vanaf de eerste keer ook meteen super welkom bij voelde!
Super leuk dus dat die me graag nog een keer wilden zien voor ik zou vertrekken!
Geslaagd avondje dus!

Woensdag was de dag dat ik weer moest gaan pakken.. Na twee maanden daar te zitten, was de tijd toch echt aangebroken om weer verder te trekken.
Andrew kwam op tijd naar huis van de uni, zodat we nog een laatste keer konden gaan klimmen.
We begonnen beide behoorlijk goed.. Tot Andrew een nieuwe route wilde klimmen, op een hoek.. Z’n evenwicht verloor en kei hard met z’n knie tegen de hoek aan knalde (en die muren zijn hard!!). Eigenwijs als ie is, natuurlijk gewoon proberen door te klimmen (hij zegt dat dat eigenwijze komt omdat ie deels Nederlands is..). Hij verging zo’n beetje van de pijn (“no, I can climb, it’s not that bad!”), dus ik besloot maar dat het beter was om maar naar huis te gaan..

’s Avonds zouden we met de familie uit eten gaan, als afscheid voor mij. Dus naar een steakhouse geweest met Dorothy, Daniël, Nick en Sallie (en natuurlijk Andrew).
Een erg gezellige avond om het af te sluiten!

Terug thuis m’n backpack verder gepakt, online ingecheckt en ticket geprint.
M’n tijd in Perth zat er nu echt op.. Ik zou om half 12 ’s avonds vliegen.

Andrew en Dorothy hebben me naar het vliegveld gebracht..
Of wat zeg ik? Naar m’n gate, want je mag bij de domestic flights (binnenlandse vluchten) helemaal mee naar de gate als je zelf niet vliegt.
Dorothy en Andrew hebben gewacht tot ik echt mocht gaan boarden.. Aaah, moment om echt gedag te zeggen..
In het vliegtuig heb ik toch wel echt even wat tranen weg moeten vegen…
Ik haat afscheid nemen!

Na een vlucht van 4 en een half uur (en 3 uur tijdverschil), met 3 kwartier slaap denk ik, kwam ik tussen half 7 en 7uur ’s ochtends aan in Sydney.
Mijn koffer gehaald en een shuttle busje geboekt naar mijn hostel.
Rond half 8 kwam ik aan bij het hostel, waar ik helaas pas kon inchecken rond 2 uur ’s middags.
Dat betekende dus met m’ n vermoeide en emotionele hoofd de hele ochtend moeten wachten voor ik een bedje in kon duiken..
Eigenlijk de hele ochtend zo’n beetje in het hostel rond gehangen, even naar de supermarkt geweest.
Half 2 kon ik eindelijk inchecken. Naar m’n kamer gegaan (4 persoons), waar verder nog helemaal niemand was. Dat was lekker!
Lekker bedje ingekropen dus.
Lezen, slapen.. En wat met Andrew geappt (en later ook nog gezellig met Iloon). Ook hij had d’r moeite mee gehad om afscheid te nemen, ook hij had tranen in z’n ogen gehad.. Aahw.. En toen begon ik weer te janken, hahaha! Zal de vermoeidheid wel zijn geweest.

’s Avonds kwamen er 3 andere meiden de kamer in. Gelukkig leuke meiden, die rekening met mijn vermoeidheid hielden, en zelf ook op tijd naar bed gingen.

De volgende ochtend (vrijdag de 13e..) zou ik de trein pakken om weer op bezoek te gaan bij Katie en Matt voor het weekend. Ik moest om 9.30u de trein hebben.
Op het station aangekomen (ruim optijd), wilde ik een ticket kopen.. Was de trein volgeboekt!
Of.. Er was iets met de trein, waardoor er alleen mensen meekonden die van te voren al een ticket hadden geboekt (??).. Erg raar, dus ik ga er maar vanuit dat ik dat stukje verkeerd verstaan heb!
Maar dat was dus even heel erg flink balen!! Keek er zo naar uit om iedereen weer te zien.
Dus gelijk maar een ticket voor de volgende dag gekocht, dan kon dat in ieder geval niet mis gaan!

Terug naar het hostel, waar ik gelukkig nog een extra nacht kon boeken!
Maar de kamer van afgelopen nacht kon helaas niet.. Wat dus inhield dat ik ivm de schoonmaak weer moest wachten tot inchecktijd.. Weer de hele ochtend niet weten wat ik moest doen dus.
Dus heb ik mijn spullen maar een de bagage kamer gedumpt en door de stad gaan slenteren.
Richting het opera house gelopen, de botanic garden in. Toen besloten dat ik wel wat te eten kon halen (rond half 11 en ik had nog niks op..), dus gaan zoeken naar een food court (heb je hier in zo’n beetje elk winkelcentrum, een grote, open ruimte met allemaal verschillende eettentjes). Eindelijk na lang zoeken een winkelcentrum met food court gevonden.
En toen wilde ik weer terug naar de botanic garden om daar m’n lunch te eten.
En ook dat was weer een flinke zoektocht.. Ik heb toch zo’n geweldig richtingsgevoel, hahaha! Rond 12 uur terug in de botanic garden en daar met uitzicht op het water en het opera house mijn lunch gegeten.
Na mijn lunch terug gewandeld naar het hostel, waar ik rond half 2 aankwam en ik gelukkig meteen kon inchecken. Rest van de dag weer lekker gerelaxt in mijn kamer.

En nu is het zaterdag.. Valentijnsdag! En zit ik alweer 3 uur in de trein richting Quirindi!
Daar mijn weekendje doorbrengen.
Lekker een vertrouwd plekje tot ik aan het grote onbekende ga beginnen!

Want maandag is het zo ver :D ! Tijd om cowgirl te worden!!!!

  • 15 Februari 2015 - 08:36

    San Zus:

    Afscheid nemen bestaat niet... Ik ga wel weg maar verlaat je niet.. Zo zong Marco ooit. Ik snap en weet hoe moeilijk dat is, maar ga er maar vanuit dat hij in je leven blijft! Dat weet ik zeker!
    Veel plezier lief! Xx

  • 17 Februari 2015 - 08:46

    Esmee:

    Lieve Im, afscheid nemen is moeilijk maar ik weet bijna zeker dat je ze snel weer zult zien.. De wereld lijkt groter dan hij is!! Heel veel plezier tijdens je cursus!! En wat een verhaal van het missen/volgeboekte trein!!! We houden contact en wil al je verhalen weer horen als je terug bent!! Dikke x

  • 01 April 2015 - 10:34

    Sanne (vriendin):

    Haha ik herken zoveel in jouw verhalen!
    Reizen is sowieso een drama, zeker in een ander land, en geheid dat er altijd iets mis gaat. Ik heb ooit een busstaking gehad in Madrid, en ik sprak (spreek eigenlijk) echt geen woord Spaans. Althans, met dos cerveza por favor kom je in ieder geval niet uit bij een treinstation ;)
    Maar wel super goed dat je dit doet Im, je bent echt op jezelf aangewezen en het is gewoon super stoer dat je dit kunt! Alleen, in een vreemd land. You rock chickie xxxxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Imke

25 jaar en nog niet echt weten wat je precies met je leven gaat doen.. Wat doe je dan? Juist.. Even overal drastisch afstand van nemen en gewoon een (ik hoop) jaar lange reis naar Australië gaan maken!

Actief sinds 12 Sept. 2014
Verslag gelezen: 238
Totaal aantal bezoekers 6459

Voorgaande reizen:

07 Oktober 2014 - 06 Oktober 2015

Jaartje Australië

Landen bezocht: